Kunstwerk: Michel François - Etreinte (1990)

Mikkado, keizer van Japan, ondertekende tijdens zijn hele regeerperiode een enkel decreet: aan alle ambtenaren gaf hij bevel om over te gaan tot de Grote Inventarisatie. Iedereen moest alle dingen die hij bezat of die hij op het eiland aantrof, bij het paleis gaan samenbrengen. Mikkado had lang liggen broeden op dit unieke project, toen het perspectief van de macht naderbij kwam. Niemand wist welk motief achter het plan stak, maar ook niemand waagde de wijsheid ervan in twijfel te trekken.

Aldus werden alle huizen ontruimd en werd de inhoud naar het paleis verzonden, om aldaar te worden geteld. Elk voorwerp werd dan even apart gelegd, opdat met gezamenlijk kon vaststellen tot welke categorie het behoorde. Er werden twee stapelingen gemaakt: ‘holle’ voorwerpen en ‘bolle’ voorwerpen. Daarna werd alles benoemd. Dit bleek zo veel werk dat er namen bedacht werden als Rrbo, Elg, oekta, sonks…

De keizer stelde zich niet tevreden met die reusachtige reeks voorwerpen, die al twee hopen vormen, hoger dan het paleis zelf. De huizen werden uit elkaar gehaald en de mensen trokken al hun kleren uit, om de enorme stapel nog groter te laten worden. Er vonden dikwijls discussies plaats of er iets hol of bol was. Een ware ramp maakte een einde aan dit getreuzel: de onmetelijke hoop ‘holle’ voorwerpen stortte plots neer op de tegenoverstaande. Het werden nu voorwerpen die in elkaar staken en benoemd werden met een soort gebrabbel. 25 jaar duurde het voordat men besloot om Mikkado te vragen naar de reden van de dwangmatige en zeer lastige onderneming om alles te verzamelen en te benoemen. Maar de keizer was er niet meer en het paleis was bedolven onder de gesolde massa. Men onderscheidde niets dan een vormeloze opeenstapeling van levenloze dingen, die vreemd afstak tegen de menselijke bedrijvigheid eromheen.

Uit de catalogus van Galerie des Beaux-Arts, Bruxelles 1990, geschreven door Michel François.